ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΕΟΡΤΕΣ

Η 15η ημέρα του όγδοου σεληνιακού μήνα ονομάζεται «Μέσα Φθινοπώρου» γιατί πέφτει ακριβώς στα μέσα του φθινοπώρου. Το φεστιβάλ των μέσων του φθινοπώρου είναι επίσης γνωστό ως "Φεστιβάλ Zhongqiu" ή "Φεστιβάλ Reunion". Έγινε δημοφιλές κατά τη διάρκεια της δυναστείας Σονγκ και από τις δυναστείες Μινγκ και Τσινγκ, είχε γίνει ένα από τα σημαντικότερα φεστιβάλ στην Κίνα, κατατάσσοντας ως το δεύτερο πιο σημαντικό παραδοσιακό φεστιβάλ μετά το Φεστιβάλ της Άνοιξης.

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΗΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΗ

Κατά τη διάρκεια της ιστορίας, οι άνθρωποι έχουν αμέτρητες όμορφες φαντασίες για το φεγγάρι, όπως ο Chang'e, ο Jade Rabbit και ο Jade Toad... Αυτές οι ονειροπολήσεις για το φεγγάρι ενσαρκώνουν ένα μοναδικό ειδύλλιο που ανήκει στους Κινέζους. Εκφράζονται στο ποίημα του Zhang Jiuling ως "A φωτεινό φεγγάρι ανατέλλει πάνω από τη θάλασσα, και αυτή τη στιγμή, μοιραζόμαστε τον ίδιο ουρανό αν και μακριά μεταξύ τους", στον στίχο του Bai Juyi ως η μελαγχολία του "Looking Northwest, where is my hometown? Turning νοτιοανατολικά, πόσες φορές έχω δει το φεγγάρι πανσέληνο;». και στους στίχους του Σου Σι ως την ελπίδα ότι «Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να ζήσουν πολύ και να μοιραστούν την ομορφιά αυτού του φεγγαριού μαζί, ακόμα κι αν τους χωρίζουν χιλιάδες μίλια».

Η πανσέληνος συμβολίζει την επανένωση και το λαμπρό φως της φωτίζει τις σκέψεις μέσα στην καρδιά μας, επιτρέποντάς μας να στείλουμε μακρινές ευχές στους φίλους και την οικογένειά μας. Στις υποθέσεις των ανθρώπινων συναισθημάτων, πού δεν υπάρχει λαχτάρα;

ΓΕΥΤΕΙΤΕ ΕΠΟΧΙΚΕΣ ΛΟΥΚΕΣ

Κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ Μεσοφθινοπώρου, οι άνθρωποι απολαμβάνουν μια ποικιλία από εποχιακές λιχουδιές, μοιράζονται αυτή τη στιγμή της επανένωσης και της αρμονίας.

—ΜΟΝΚΟΥΡΤΑ—

«Τα μικρά κέικ, όπως το μάσημα στο φεγγάρι, περιέχουν και τραγανότητα και γλυκύτητα μέσα τους» — τα στρογγυλά φεγγαρόπιτα περικλείουν όμορφες ευχές, συμβολίζοντας άφθονες σοδειές και οικογενειακή αρμονία.

—ΑΝΘΗ ΟΣΜΑΝΘΟΥ—

Οι άνθρωποι τρώνε συχνά φεγγαρόπιτες και απολαμβάνουν το άρωμα των λουλουδιών osmanthus κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ Μεσοφθινοπώρου, καταναλώνοντας διάφορα φαγητά από osmanthus, με τα κέικ και τις καραμέλες να είναι τα πιο συνηθισμένα. Τη νύχτα του Φεστιβάλ του Μεσοφθινοπώρου, το βλέμμα στον κόκκινο όσμανθο στο φεγγάρι, μυρίζοντας το άρωμα του όσμανθου και πίνοντας ένα φλιτζάνι κρασί από μέλι όσμανθος για να γιορτάσουμε τη γλύκα και την ευτυχία της οικογένειας έχει γίνει μια όμορφη απόλαυση του φεστιβάλ. Στη σύγχρονη εποχή, οι άνθρωποι αντικαθιστούν ως επί το πλείστον το κόκκινο κρασί για το κρασί από μέλι όσμανθος.

 

—TARO—

Το Taro είναι ένα νόστιμο εποχιακό σνακ, και λόγω του χαρακτηριστικού του ότι δεν τρώγεται από ακρίδες, υμνήθηκε από την αρχαιότητα ως «λαχανικό στις συνηθισμένες εποχές, βασικό συστατικό στα χρόνια της πείνας». Σε ορισμένα μέρη στο Γκουανγκντόνγκ, συνηθίζεται να τρώμε taro κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ του Μεσοφθινοπώρου. Εκείνη την εποχή, κάθε νοικοκυριό έβγαζε μια κατσαρόλα με τάρο, συγκεντρώνονταν ως οικογένεια, απολαμβάνοντας την ομορφιά της πανσελήνου απολαμβάνοντας το υπέροχο άρωμα του τάρου. Η κατανάλωση taro κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ Μεσοφθινοπώρου έχει επίσης την έννοια του να μην πιστεύει κανείς στο κακό.

ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΗ ΘΕΑ

—ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΠΑΛΙΡΙΡΟΥ—

Στην αρχαιότητα, εκτός από το βλέμμα του φεγγαριού κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ του Μεσοφθινοπώρου, η παρακολούθηση της παλίρροιας θεωρούνταν ένα άλλο μεγάλο γεγονός στην περιοχή Zhejiang. Το έθιμο της παρακολούθησης της παλίρροιας κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ του Μεσοφθινοπώρου έχει μακρά ιστορία, με λεπτομερείς περιγραφές που βρέθηκαν στο «Τσι Φα» φου (Ραψωδία στα επτά ερεθίσματα) του Μέι Τσενγκ ήδη από τη Δυναστεία των Χαν. Μετά τη δυναστεία των Χαν, η τάση παρακολούθησης της παλίρροιας κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ του Μεσοφθινοπώρου έγινε ακόμη πιο δημοφιλής. Η παρατήρηση της άμπωτης και της ροής της παλίρροιας μοιάζει με τη γεύση των διαφόρων γεύσεων της ζωής.

—ΦΩΤΙΣΤΕΣ—

Τη νύχτα της Γιορτής του Μεσοφθινοπώρου, υπάρχει ένα έθιμο να ανάβουν λάμπες για να ενισχύσουν το φως του φεγγαριού. Σήμερα, στην περιοχή Huguang, υπάρχει ακόμα ένα έθιμο του φεστιβάλ να στοιβάζονται πλακάκια για να σχηματιστεί ένας πύργος και να ανάβουν λάμπες στην κορυφή του. Στις περιοχές νότια του ποταμού Yangtze, υπάρχει το έθιμο να φτιάχνουν βάρκες με φανάρια. Στη σύγχρονη εποχή, το έθιμο να ανάβουν λάμπες κατά τη γιορτή του Μεσοφθινοπώρου έχει γίνει ακόμη πιο διαδεδομένο. Στο άρθρο "Casual Talk on Seasonal Affairs" των Zhou Yunjin και He Xiangfei, λέγεται: "Το Γκουανγκντόνγκ είναι όπου το άναμμα των λαμπτήρων είναι πιο διαδεδομένο. Κάθε οικογένεια, περισσότερες από δέκα ημέρες πριν από το φεστιβάλ, θα χρησιμοποιούσε λωρίδες μπαμπού για να φτιάξει Θα δημιουργήσουν σχήματα φρούτων, πουλιών, ζώων, ψαριών, εντόμων και λέξεων όπως «Γιορτάζουμε τα μέσα του φθινοπώρου», καλύπτοντάς τα με χρωματιστό χαρτί και βάφοντάς τα σε διάφορες αποχρώσεις άναβαν μέσα στα φανάρια, τα οποία στη συνέχεια δένονταν σε στύλους από μπαμπού με σχοινιά και υψώνονταν σε πλακάκια μαρκίζες ή βεράντες, ή μικρές λάμπες θα τοποθετούνταν για να σχηματίζουν λέξεις ή διάφορα σχήματα και θα κρεμούνταν ψηλά στο σπίτι, κοινώς γνωστά ως «στήσιμο Μεσ. Φθινόπωρο» ή «ανύψωση στα μέσα του φθινοπώρου». Οι λάμπες που κρεμούσαν οι πλούσιες οικογένειες θα μπορούσαν να έχουν πολλά zhang (μια παραδοσιακή κινεζική μονάδα μέτρησης, περίπου 3,3 μέτρα) και τα μέλη της οικογένειας μαζεύονταν από κάτω για να πιουν και να διασκεδάσουν Όλη η πόλη, φωτισμένη από φώτα, ήταν σαν ένας κόσμος από γυαλί». Η κλίμακα του εθίμου να ανάβουν λάμπες κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ του Μεσοφθινοπώρου φαίνεται να είναι δεύτερη μετά τη Γιορτή των Φαναριών.

—ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ—

Έθιμα του φεστιβάλ των μέσων του φθινοπώρου στην περιοχή Chaoshan του Γκουανγκντόνγκ. Το απόγευμα της Γιορτής του Μεσοφθινοπώρου, κάθε νοικοκυριό έστηνε ένα βωμό στην κεντρική αίθουσα, τοποθετούσε τις προγονικές πλάκες και πρόσφερε διάφορα είδη θυσίας. Μετά τη θυσία, τα κτερίσματα μαγειρεύονταν ένα προς ένα και όλη η οικογένεια μοιράζονταν μαζί ένα πλούσιο δείπνο.

—ΕΚΤΙΜΗΣΤΕ ΤΟ «TU'ER YE»—

Η εκτίμηση του "Tu'er Ye" (Θεός του Κουνελιού) είναι ένα έθιμο του Φεστιβάλ στα μέσα του φθινοπώρου, δημοφιλές στη βόρεια Κίνα, το οποίο ξεκίνησε από την ύστερη δυναστεία των Μινγκ. Κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ του Μεσοφθινοπώρου στο «Παλιό Πεκίνο», εκτός από την κατανάλωση φεγγαρόπιτες, υπήρχε και το έθιμο να προσφέρουν θυσίες στο «Tu'er Ye». Το "Tu'er Ye" έχει κεφάλι κουνελιού και ανθρώπινο σώμα, φορά πανοπλία, φέρει μια σημαία στην πλάτη του και μπορεί να απεικονιστεί καθισμένος, όρθιος, σφυροκοπώντας με γουδοχέρι ή καβάλα, με δύο μεγάλα αυτιά να στέκονται όρθια. . Αρχικά, το "Tu'er Ye" χρησιμοποιήθηκε για τελετές λατρείας του φεγγαριού κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ του Μεσοφθινοπώρου. Από τη δυναστεία Qing, το "Tu'er Ye" μετατράπηκε σταδιακά σε παιχνίδι για παιδιά κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ του Μεσοφθινοπώρου.

—ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΕΠΑΝΕΝΩΣΗ—

Το έθιμο της οικογενειακής επανένωσης κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ του Μεσοφθινοπώρου ξεκίνησε από τη Δυναστεία των Τανγκ και άκμασε στις δυναστείες Σονγκ και Μινγκ. Την ημέρα αυτή, κάθε νοικοκυριό έβγαινε έξω τη μέρα και απολάμβανε την πανσέληνο τη νύχτα, γιορτάζοντας μαζί το φεστιβάλ.

Σε αυτή τη γρήγορη ζωή και την εποχή της επιταχυνόμενης κινητικότητας, σχεδόν κάθε οικογένεια έχει αγαπημένα πρόσωπα που ζουν, σπουδάζουν και εργάζονται μακριά από το σπίτι. Το να είμαστε χώρια περισσότερο από ό,τι μαζί γίνεται όλο και περισσότερο ο κανόνας στη ζωή μας. Αν και η επικοινωνία γίνεται όλο και πιο προηγμένη, κάνοντας την επαφή απλή και γρήγορη, αυτές οι διαδικτυακές ανταλλαγές δεν μπορούν ποτέ να αντικαταστήσουν το βλέμμα της πρόσωπο με πρόσωπο αλληλεπίδρασης. Ανά πάσα στιγμή, σε οποιοδήποτε μέρος, ανάμεσα σε οποιαδήποτε ομάδα ανθρώπων, η επανένωση είναι το πιο όμορφο τσιτάτο!